مقایسه عملکرد عضلات شانه، تنه و گردن با اختلالات مفصل گلنوهومرال در نظامیان با و بدون سندرم متقاطع فوقانی
|
محمد غفوری*، حسن دانشمندی، علی یار فلاح |
گروه آسیب شناسی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران ، Mohammadghafouri1375@yahoo.com |
|
چکیده: (228 مشاهده) |
زمینه و هدف: یکی از مهمترین گروههایی که در معرض سندرم متقاطع فوقانی قرار میگیریند نظامیان هستند. نظامیان به واسطه فعالیتهای بدنی که دارند اغلب دچار سندرم متقاطع فوقانی میشوند. در همین راستا هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی مقایسهای عملکرد عضلات شانه، گردن و تنه با اختلالات مفصل گلنوهومرال در نظامیان با و بدون سندرم متقاطع فوقانی است.
روشها: اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ از ﻧﻈﺮ زﻣﺎن مقطعی، از ﻟﺤﺎظ ﻣﻮﺿﻮعی ﻳﻚ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻛﺎرﺑﺮدی و از ﻟﺤﺎظ روش ﻳﺎ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﻳﻚ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﻋﻠﻲ-ﻣﻘﺎﻳﺴﻪای میﺑﺎﺷﺪ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺣﺎﺿﺮ، ﺷﺎﻣﻞ ١٢٠ اﻓﺴﺮ ﻣﺮد 45-30 ﺳﺎﻟﻪ اﺳﺘﺎن ﻛﺮﻣﺎﻧﺸﺎه ﺑﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ٧ ﺳﺎل ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﺎر ﺑﻮد. ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺷﺮاﻳﻂ ورود و ﺧﺮوج آزﻣﻮدنیﻫﺎ ﺗﻌﺪاد ٧٠ ﻧﻔﺮ ﺑﻪﺻﻮرت ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ و دردﺳﺘﺮس در دو ﮔﺮوه ٣٥ ﻧﻔﺮه اﻓﺴﺮان ﺑﺎ و ﺑﺪون ﺳﻨﺪرم ﻣﺘﻘﺎﻃﻊ ﻓﻮﻗﺎنی اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ و ﭘﺲ از ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ و آﺷﻨﺎیی ﺑﺎ ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ و ﻣﺎﻫﻴﺖ ﭘﮋوﻫﺶ و ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻓﺮم رﺿﺎﻳﺖ ﻧﺎﻣﻪ، اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم ﮔﺮدآوری ﮔﺮدﻳﺪ. از ابزارهای دوربین عکاسی، خطکش منعطف و داینامومتر به ترتیب برای اندازهگیری سر به جلو، شانه گرد، کایفوزیس و عملکرد ایزومتریک برخی از عضلات شانه، گردن و تنه استفاده شد. ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ آﻣﺎری دادهﻫﺎی ﺧﺎم بهدستآﻣﺪه از اﻧﺪازهﮔﻴﺮیﻫﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺮماﻓﺰار SPSS ﻧﺴﺨﻪ ٢٣ اﺳﺖ ﻛﻪ در دو ﺑﺨﺶ توصیفی و اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﻲ اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.
یافتهها: افراد با سندرم متقاطع فوقانی با میانگین (سن = 3/57±34/85 سال، قد = 0/04±178 سانتیمتر، وزن = 11/82±76/77 کیلوگرم) و افراد بدون سندرم با میانگین (سن = 2/93±34/02 سال، قد = 0/05±179 سانتیمتر، وزن = 11/01±91/79 کیلوگرم) بودند که تحلیل آماری نشان داد که در سطح معناداری 0/05 درصد تفاوت معناداری بین ویژگیهای دموگرافیک وجود ندارد. نتایج نشان میدهد که بین عملکرد عضلات شانه، گردن و تنه با اختلالات مفصل گلنوهومرال در نظامیان با و بدون سندرم متقاطع فوقانی اختلاف معناداری وجود دارد (0/05>P).
نتیجهگیری: با توجه به نتایج این پژوهش میتوان مشاهده کرد که الگوهای وضعیت ثابت و تکراری در گروه با سندرم به دلیل نوع و میزان فعالیتشان با رایانه و ایجاد پاسچر ثابت بر نمره قدرت عضلانی و دامنههای حرکتی شانه اثرگذار بوده، که این مسئله در گروه بدون سندرم به دلیل نوع فعالیت شغلی آنها کمتر دیده شده که میتواند نشاندهنده تاثیر الگوی صحیح وضعیتی در حین فعالیت بر بروز اختلال حرکتی بازو باشد.
|
|
واژههای کلیدی: عدم تعادل عضلانی، اختلالات مفصلی، سندرم متقاطع فوقانی، افسران ارتش. |
|
متن کامل [PDF 840 kb]
(65 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
طب نظامی دریافت: 1400/10/15 | پذیرش: 1401/3/21 | انتشار: 1401/3/19
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|