تعیین همبستگی بین تلنگر سازمانی و اوباشگری سازمانی با تنش شغلی کارکنان
|
سیدعلیرضا موسوی*، پیمان غفاری آشتیانی، مهدی رستگاری |
دانشکده اقتصاد و مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزآباد، فیروزآباد، ایران ، alimosavi1396468@yahoo.com |
|
چکیده: (274 مشاهده) |
زمینه و هدف: هدف از این پژوهش تعیین میزان همبستگی بین متغیرهای تلنگر سازمانی و اوباشگری سازمانی با تنششغلی کارکنان است.
روشها: پژوهش حاضر به روش توصیفی-همبستگی با ماهیت کاربردی در سال 1400 انجام شد. جامعه آماری شامل 228 تن از کارکنان اداری، مالی و پشتیبانی بیمارستانهای نظامی شیراز است. نمونه آماری به استناد فرمول کوکران به تعداد 143 نفر انتخاب شدند. روش نمونهگیری بهصورت تصادفی ساده در دسترس انتخاب گردید. ابزار اندازهگیری در این پژوهش، پرسشنامه استانداردشده است که در آن از مقیاس طیف 5 گزینهای لیکرت از کاملاً موافقم تا کاملاً مخالفم استفاده شده است. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامههای جمعیتشناختی، تلنگر سازمانی، اوباشگری سازمانی و تنششغلی استفاده شد. روایی پرسشنامهها به روش محتوا، همگرا و واگرا و پایایی آنها نیز به روش همسانی درونی و پایایی مرکب بررسی و تایید شد. از مدل معادلات ساختاری برای تحلیل میزان همبستگی و از نرمافزارهای Amos نسخه 26 و SPSS نسخه 22 برای تحلیل دادهها استفاده گردید.
یافتهها: خروجی معادلات ساختاری نشان داد که ضریب مسیر آماره تی بین متغیرهای تلنگر سازمانی با تنششغلی از نوع همبستگی منفی و معنادار (0/586-=β، 9/25=t) و بین متغیرهای اوباشگری سازمانی با تنششغلی از نوع همبستگی مثبت و معنادار (0/594=β، 6/55=t) است.
نتیجهگیری: افزایش رفتارهای خصمانه کارکنان در محیط کار منجربه افزایش تنششغلی و کاهش بهرهوری سازمانی میگردد. با تلنگرهای به موقع و کنترل این رفتارهای خصمانه میتوان کارایی و سلامت محیط سازمانی را افزایش داد. |
|
واژههای کلیدی: تلنگر سازمانی، اوباشگری سازمانی، تنش شغلی. |
|
متن کامل [PDF 1088 kb]
(85 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي اصیل |
موضوع مقاله:
طب نظامی دریافت: 1400/3/26 | پذیرش: 1401/4/12 | انتشار: 1401/3/19
|
|
|
|
|
ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|