اهداف: از جمله راه‌های پیشگیری از آسیب، شناخت آسیب‌های شایع در ورزش و عوامل ایجادکننده آسیب است. هدف از تحقیق حاضر بررسی بروز، نوع و سازوکار ایجاد آسیب‌های کاراته‌کاهای شرکت‌کننده در مسابقات بین‌المللی جام وحدت و دوستی بود.

  روش‌ها: این تحقیق توصیفی- پیمایشی در سال 1388 انجام شد. جامعه آماری 165 نفر کاراته‌کای حرفه‌ای مرد شرکت‌کننده در نهمین دوره مسابقات جامِ بین‌المللی وحدت و دوستی بودند که به‌روش سرشماری وارد مطالعه شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از فرم ثبت آسیب استفاده شد و وزن ورزشکار، شدت آسیب، محل آسیب، نوع آسیب، زمان رخ‌دادن آسیب و سازوکار آسیب ثبت شد. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و نرم‌افزار SPSS 16 استفاده شد.

  یافته‌ها: 75 آسیب در 235 مسابقه با میانگین 32/0 آسیب در هر مسابقه رخ داد. 80% از آسیب‌ها خفیف، 3/17% متوسط و 7/2% شدید بودند. ناحیه سر و صورت (3/49%) بیش از نواحی دیگر در معرض آسیب قرار داشت. بیشترین نوع آسیب کوفتگی (60%) و خونریزی (3/21%) بود. 24% از آسیب‌ها در دقیقه اول مسابقه اتفاق افتاد و 3/37% در دقیقه دوم، 3/17% در دقیقه سوم و 3/21% از موارد در زمان خارج از مسابقه رخ داد.

  نتیجه‌گیری: بیشتر آسیب‌ها در کاراته خفیف هستند و شیوع آسیب‌های شدید کم است. بیشترین نوع آسیب، کوفتگی عضلانی است. بروز آسیب در دقیقه دوم مسابقات بیش از زمان‌های دیگر بوده و ناحیه سر و صورت نیز بیشتر در معرض بروز آسیب قرار دارد.