اهداف: کاربرد ابزارهای فناوری اطلاعات در حوزه سلامت، سبب بهبود کیفیت درمان، بهینه‌سازی روش‌های مدیریتی و کاهش هزینه‌های حوزه سلامت شده است. هدف از این مطالعه، ارایه چارچوبی برای ارزیابی سامانه پایش سلامت کارکنان بخش بهداشت و درمان بر پایه زمان­بندی ارزیابی، سئوالات ارزیابی و شاخص‌ها بود.

  روش‌ها: این پژوهش توصیفی- مقطعی در سال 1389 انجام شد. جامعه پژوهش افرادی بودند که در زمینه سامانه­های الکترونیکی سلامت، آگاهی و تجربه کاری داشتند. 35 نفر به­روش سیستماتیک انتخاب شدند. مطالعات کتابخانه‌ای و جستجوی اینترنتی و پست الکترونیکی برای گردآوری اطلاعات انجام شد و شاخص­ها طبق اهمیت طبقه‌بندی شدند و براساس آن پرسش‌نامه‌ای 20سئوالی تنظیم شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 14 و با آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و من‌ویتنی یو و کروسکال والیس غیرپارامتری تحلیل شدند.

  یافته‌ها: بین سنجش اثربخشی سیستم پایش سلامت با افزایش میزان بهره‌وری (001/0>p)، بین سنجش پایش سلامت با شناخت نقاط ضعف خدمات ارایه‌شده (05/0>p ) بین تصمیم‌گیری مدیران سازمان با وضعیت سلامت افراد سازمان (001/0>p ) و بین سنجش سامانه با پاسخ‌گویی به نیاز پژوهشگران

 (0/001>p ) ارتباط معنی‌دار وجود داشت. بین سن، جنسیت، سابقه کاری و میزان تحصیلات با نمرات داده‌شده (5/0

نتیجه‌گیری: در اکثر ارزیابی‌های سیستم‌های‌ پایش سلامت، به عوامل اقتصادی توجه بیشتری می‌شود، ولی باید به عوامل انسانی و پیشرفت آگاهی نیز توجه شود. در چارچوب پیشنهادی این پژوهش، ارزیابی سیستم اطلاعاتی سلامت در سه زمینه سنجش اثربخشی، بهبود کارآیی و توسعه دانش قبل از اجرا، حین و بعد از اجرای سیستم ارایه شده است.